Dudys Daniel, adwokat. Kancelaria

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 27 października 2005 r. w sprawie rodzajów i warunków stosowania środków, jakie mogą być używane na drogach publicznych oraz ulicach i placach 2) (Dz. U. z dnia 24 listopada 2005 r.) Na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087) zarządza się, co następuje: § 1.  Rozporządzenie określa rodzaje środków, jakie mogą być używane na drogach publicznych oraz ulicach i placach, a także warunki ich stosowania. § 2.  Na drogach publicznych oraz ulicach i placach używa się następujących rodzajów środków:   1)   niechemiczne: a)  piasek o średnicy cząstek od 0,1 do 1 mm, b)  kruszywo naturalne lub sztuczne o uziarnieniu do 4 mm;   2)   chemiczne w postaci stałej: a)  chlorek sodu (NaCl), b)  chlorek magnezu (MgCl 2 ), c)  chlorek wapnia (CaCl 2 );   3)   chemiczne w postaci zwilżonej: a)  chlorek sodu (NaCl), b)  chlorek magnezu (MgCl 2 ), c)  chlorek wapnia (CaCl 2 );   4)   mieszanki środków niechemicznych i chemicznych. § 3.  1. Określa się ogólne i szczegółowe warunki stosowania środków, o których mowa w § 2. 2. Ogólne warunki stosowania środków chemicznych, o których mowa w § 2 pkt 2 i 3, na drogach publicznych oraz ulicach i placach są następujące:   1)   środki chemiczne stosuje się do usunięcia gołoledzi i oblodzenia, a także do zapobiegania powstawaniu oblodzenia i śliskości pośniegowej;   2)   środki chemiczne stosuje się po mechanicznym usunięciu śniegu;   3)   rozrzut środków chemicznych powinien następować w pasie jezdni lub chodników. 3. Szczegółowe warunki stosowania środków, o których mowa w § 2 pkt 1, 2 i 4, są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 4. Szczegółowe warunki stosowania środków, o...

UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 22 czerwca 2001 r. z okazji 10-lecia podpisania Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec. (M.P. z dnia 6 lipca 2001 r.) 1. Traktat między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, podpisany w Bonn dnia 17 czerwca 1991 r., stał się podstawą rozwoju współpracy we wszystkich dziedzinach, stworzył szansę na trwałe pojednanie obu narodów. Traktat był konsekwencją zmian politycznych w Europie, umożliwił obu krajom współdziałanie w procesie europejskiego zjednoczenia w oparciu o wspólny system demokratycznych wartości i praw człowieka. 2. Zawarcie Traktatu poprzedzał długi proces normalizacji stosunków politycznych, zapoczątkowany podpisaniem układu z dnia 7 grudnia 1970 r. podczas warszawskiej wizyty Willy Brandta. Stało się do dzięki zaangażowaniu pionierów porozumienia z kręgów intelektualnych, z Kościołów katolickiego i ewangelickiego oraz związanych z nimi środowisk polskich i niemieckich. Nową jakość w stosunkach polsko-niemieckich tworzyły w latach 70. i 80. polskie kręgi niezależne i opozycyjne. Dzięki ruchowi "Solidarność" możliwe stały się przełomowe zmiany w Europie Środkowo-Wschodniej. Przed Niemcami otworzyła się droga do zjednoczenia. Polacy poparli zjednoczenie w imię ideałów wolności i solidarności. Zjednoczone, demokratyczne Niemcy udzielały wszechstronnego wsparcia dążeniom wolnej Polski do struktur zachodnioeuropejskich i atlantyckich. 3. Rady polityczne i prawne dla pozytywnego rozwoju stosunków polsko-niemieckich stworzyły: Traktat z dnia 14 listopada 1990 r. o potwierdzeniu istniejącej między nimi granicy oraz Traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, podpisany przez rządy Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Federalnej Niemiec przed 10 laty....